viernes, 11 de febrero de 2011

Escribindo como máquinas


Os alumnos de 2º de Bacharelato experimentaron coa escritura automática surrealista. Velaquí os resultados:

2º BAC A

Non ten nada que ver
chorar, chover e, como sempre, volver
a esa terra que quero ver.
De noite e de día
imos facer caligrafía.
Campos de versos sen sentido
con corazóns desterrados
e a miña alma sen capitán
igual que o meu barco pirata no mar.
Cando vexo o sol saír e o mar brillar
as esperanzas regresan
e cada vez parece que estamos máis preto;
pero logo volves marchar
e eu quedo en soidade
pero sei que me queres.




2º BAC B


Quixera ser unha nena
pequena coma unha boneca,
grande como a ignorancia
e pequena coma un gato.
¡Como os gatos pegan tanto!
Andan con botas de ouro.
Teño ganas de mexar
porque a cabeza non para.
¡Non para!
Vendemos imaxinación
e cos cartos mercamos mazás.
Caio, abaixo. Escuro. Topo co chan.
¡Pum! E matei o can
debaixo do curral.


2º BAC C


Boca de piñón, bícame con frenesí.
Mira os meus beizos gordos e carnosos
e a miña mirada
reflicte a miña namorada
cos seus ollos azuis
e o seu cabelo loiro
que poucas veces lava
para cheirar ben.
Unha flor no campo
con pétalos de cores.

No hay comentarios:

Publicar un comentario